Στόχος της ανοσοθεραπείας είναι η ενεργοποίηση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να προκληθεί αποτελεσματική αντίδραση κατά των καρκινικών κυττάρων.
Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να κρυφτούν από τα Τ-κύτταρα (κύτταρα τελεστές), εκφράζοντας μια πρωτεΐνη που λέγεται PD-L1, η οποία αδρανοποιεί τα Τ-κύτταρα. Βρίσκουν, δηλαδή, τρόπο να ξεφύγουν από το ανοσοποιητικό μας.
Η ανοσοθεραπεία βοηθά το ανοσοποιητικό να αναγνωρίσει τα καρκινικά κύτταρα, αλλά και να τα “θυμάται” μακροχρόνια. Έτσι, προσφέρονται σημαντικά οφέλη επιβίωσης σε ασθενείς με Καρκίνο του Πνεύμονα.
Σήμερα, η ανοσοθεραπεία έχει εγκριθεί για την αντιμετώπιση του Μη Μικροκυτταρικού Καρκίνου του Πνεύμονα (NSCLC), είτε μόνη είτε συνδυαστικά (το ποσοστό του βιοδείκτη PD-L1 καθορίζει την παραπάνω επιλογή). Πρόσφατα, χρησιμοποιείται επίσης και για τον μικροκυτταρικό Καρκίνο του Πνεύμονα (SCLC).
